امید و مصلحت
- در دنیای معاصر که انواع نگرانی ها ، ترس ها و اضطراب ها ،
محیط زندگی را احاطه نموده و بیماری های روانی گسترش بیشتری پیدا کرده است و احساس
ناامنی در بسیاری از افراد شایع شده است ، صاحب نظران بر تقویت امید و نفی یأس و
ناامیدی تاکید می ورزند
- در فرهنگ دینی نیز بر امیدواری تاکید گردیده و از یأس و ناامیدی
پرهیز داده شده است ، امّا نکته ی مهم در اینجا ، جهت امیدواری می باشد ، در این
فرهنگ امیدواری نسبت به رحمت خداوند است و از یأس نسبت به رحمت الهی نهی شده و حتی
آن را گناهی بزرگ به شمار آورده اند ، از این رو محور امید در این فرهنگ جنبه ی
توحیدی دارد ولی در فرهنگ معاصر دنیا ، امید بر محور موضوعات مادی و روزمره می
باشد
- در فرهنگ دینی ، از طرفی به سعی و تلاش در زندگی ، تعقّل و
اندیشه در کارها ، و م با اندیشمندان ، توصیه شده و از سوی دیگر به توکّل و
سپردن نتیجه ی کارها و پذیرش مصلحت الهی در امور ، سفارش شده است ، در این فرهنگ
اگر از امید هم سخنی به میان می آید ، امیدی است که بر اساس مصلحت های الهی مورد
تأکید قرار می گیرد ، از این رو اگر به انجام کاری امید داشته ولی بر خلاف آنچه
امید داشتیم ، اتفاقی افتاد ، انسان مؤمن آن را به راحتی می پذیرد ، و آرامش زندگی
او خدشه دار نمی گردد
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت