دعا و ارتباط
- دعا به عنوان یک عملِ معنوی دو گونه تأثیر می تواند داشته
باشد ، یکی خواسته ای که فرد دعا کننده به دنبال اجابت آن از سوی خداوند می باشد ،
و دیگر ، تقویت رابطه ی انسان با خداوند به عنوان یک عبادت ؛ از این رو هنگامیکه
دعایی خالصانه به انجام میرسد ، بدون شک تأثیر خود را دارد ، حال اگر اجابت ِخواسته ی انسان بنا به مصلحتی
به تأخیر افتاد ، ثمره ی دیگر دعا ، یعنی ارتباط با خداوند ، تحقّق می یابد ، از
این رو کسانیکه می گویند دعا تأثیری ندارد ، به تمام جنبه های دعا ، توجّه نداشته
اند
- علاوه بر اینکه دعا ، اگر با حالت تضرّع ، به پیشگاه خداوند
عرضه شود ، چون ارتباط با خداوند است ، به آرامش روحی انسان کمک شایانی خواهد کرد
، بنابراین کسانیکه به دنبال آرامش معنوی می باشند ، نباید از ظرفیتی که در دعا
کردن است غفلت نموده ، و شایسته است هر روز برای خود و دیگران دعا نمایند
- از طرفی نباید مانند برخی تصور نمود که دعا فقط برای زمانی است که
انسان دچار مشکلی شده و از هر طرف نا امید گشته و بناچار به سوی خداوند رو آورده و
دعا می نماید ، زیرا دعا همیشه مطلوب است به خصوص برای دیگران ؛ پیام باطنی دعا آن است
که بنده همواره نیازمندی خود را از طریق دعا به خداوند إعلام نموده و خود را در
برابر علم و قدرت الهی کوچک و وابسته می داند و این معنا ، او را به خداوند نزدیک تر
می گرداند
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت