آینده و امید
- مقوله ی امید در درون خود ، نوعی نگاه به آینده را دارد و
هر گاه از امید سخن می گوییم ، فردِ امیدوار منتظر اتفاقی است که احتمال دارد در
آینده رخ دهد ، البته در امید آنچه قرار است اتفاق بیفتد
، امری مثبت و سودمند است ، همانگونه که از نگاه یک
فرد نا امید ، قرار نیست در آینده اتفاق مثبتی به وقوع بپیوندد ، بلکه امری منفی و
زیانبار رُخ خواهد داد
- معمولاً امید به خودی خود پدید نمی آید و همواره عاملی
درونی یا بیرونی ، زمینه ی امید را فراهم می کند ، این عوامل گاه جنبه ی مادی و
گاه جنبه ی معنوی دارد ؛ انسانی که زمینه ی پیشرفت ِ خود را هموار می بیند و با
تلاش ، موفقیت هایی را در زندگی تجربه کرده است به طور طبیعی نسبت به آینده خوشبین
و امیدوار است ، و فردی که علیرغم تلاش ، به موفقیت و مطلوب خود نرسیده و شکست
هایی را در زندگی تجربه کرده در معرض ناامیدی قرار می گیرد ، مگر اینکه عاملِ
مداخله گری در اینجا وجود داشته باشد که مانع نا امیدی او گردد
- "معنویت" عاملی در درون انسان است که
"سازنده ی امید" است ، معنویت به اندازه ای قدرت دارد که از شرایط
بد اقتصادی ، فقر ، ناتوانی ، بیماری و تمام در های بسته در زندگی عبور نماید و
انتظاری مثبت را در ذهن و روح انسان نسبت به آینده رقم زند ، برای کسب این
معنویت کافی است ارتباطی عمیق را با خداوند ایجاد نموده واثر آن را در زندگی خود
مشاهده کنیم .!
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت